دانلود آهنگ زنده از همایون شجریان و سامی یوسف

م رده ب دم زﻧﺪه ﺷﺪم ﮔﺮﻳﻪ ب دم ﺧﻨﺪه ﺷﺪم

دوﻟﺖ ﻋﺸﻖ آﻣﺪ و ﻣﻦ دوﻟﺖ ﭘﺎﻳﻨﺪه ﺷﺪم

دﻳﺪﻫٔ ﺳﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ﺟﺎن دﻟﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا

زﻬﺮﻫٔ ﺷﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ز ﻫﺮﻫٔ ﺗﺎﺑﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺪﻳﻮاﻧﻪ ﻧﻪ ای ﻟﺎﻳﻖ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻪ اﻳ»

رﻓﺘﻢ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪم ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺴﺮﻣﺴﺖ ﻧﻪ ای رو ﻛﻪ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﻧﻪ اﻳ»

رﻓﺘﻢ و ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺷﺪم وز ﻃﺮب آﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﻛﺸﺘﻪ ﻧﻪ ای در ﻃﺮب آﻏﺸﺘﻪ ﻧﻪ اﻳ»

ﭘﻴﺶ رخ زﻧﺪه ک ﻧﺶ ﻛﺸﺘﻪ و اﻓﻜﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ زﻳﺮﻛﻜﻰ ﻣﺴﺖ ﺧﻴﺎﻟﻰ و ﺷﻜﻴ»

ﮔﻮل ﺷﺪم ﻫﻮل ﺷﺪم وز ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﺷﻤﻊ ﺷﺪی ﻗﺒﻠﻬٔ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻳ»

ﺟﻤﻊ ﻧﻴﻢ ﺷﻤﻊ ﻧﻴﻢ دود ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺸﻴﺨﻰ و ﺳﺮی ﭘﻴﺶ رو و راﻫﺒﺮﻳ»

ﺷﻴﺦ ﻧﻴﻢ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﻢ اﻣﺮ ﺗﻮ را ﺑﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺒﺎ ﺑﺎل و ﭘﺮی ﻣﻦ ﭘﺮ و ﺑﺎﻟﺖ ﻧﺪﻫﻤ»

در ﻫﻮس ﺑﺎل و ﭘﺮش ﺑﻰ ﭘﺮ و ﭘﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻣﺮا دوﻟﺖ ﻧﻮ: «ﺮاه ﻣﺮو رﻧﺠﻪ ﻣﺸﻮ

زاﻧﮏ ﻣﻦ از ﻟﻄﻒ و ﻛﺮم ﺳﻮی ﺗﻮ آﻳﻨﺪه ﺷﺪﻣ»

ﮔﻔﺖ ﻣﺮا ﻋﺸﻖ ﻛﻬﻨ: «ﺎز ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﻨ»

ﮔﻔﺘﻤ: «ری ﻧﻜﻨﻢ ﺳﺎﻛﻦ و ﺑﺎﺷﻨﺪه ﺷﺪﻣ»

ﭼﺸﻤﻬٔ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﻮﻳﻰ ﺳﺎﻳﻪ ﮔﻪ ﺑﻴﺪ ﻣﻨﻢ

ﭼﻮﻧﮏ زدی ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﭘﺴﺖ و گ دازﻧﺪه ﺷﺪم

ﺗﺎﺑﺶ ﺟﺎن ﻳﺎﻓﺖ دﻟﻢ وا ﺷﺪ و ﺑﺸﻜﺎﻓﺖ دﻟﻢ

اﻃﻠﺲ ﻧﻮ ﺑﺎﻓﺖ دﻟﻢ دﺷﻤﻦ اﻳﻦ ژﻧﺪه ﺷﺪم

ﺻﻮرت ﺟﺎن وﻗﺖ ﺳﺤﺮ ﻟﺎف ﻫﻤﻰ زد ز ﺑﻄﺮ

ﺑﻨﺪه و ﺧﺮﺑﻨﺪه ب دم ﺷﺎه و ﺧﺪاوﻧﺪه ﺷﺪم

ش ﻛﺮ ﻛﻨﺪ ﻛﺎﻏﺬ ﺗﻮ از ﺷﻜﺮ ﺑﻰ ﺣﺪ ﺗﻮ

ﻛﻣﺪ او در ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ وی ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺷﺪم

ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﺧﺎک د ژم از ﻓﻠﮏ و ﭼﺮخ ﺑﻪ ﺧﻢ

ﻛﺰ ﻧﻈﺮ و ﮔﺮدش او ﻧﻮر ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﺷﺪم

ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﭼﺮخ ﻓﻠﮏ از ﻣَﻞ ک و م ﻟﮏ و ﻣﻠﮏ

ﻛﺰ ﻛﺮم و ﺑﺨﺸﺶ او روﺷﻦ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺷﺪم

ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﻋﺎرف ﺣﻖ ﻛﺰ ﻫﻤﻪ ﺑﺮدﻳﻢ ﺳﺒﻖ

ﺑﺮ زﺑﺮ ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻖ اﺧﺘﺮ رﺧﺸﻨﺪه ﺷﺪم

ز ﻫﺮه ﺑﺪم ﻣﺎه ﺷﺪم ﭼﺮخ دو ﺻﺪ ﺗﺎه ﺷﺪم

ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻮدم ز ﻛﻨﻮن ﻳﻮﺳﻒ زاﻳﻨﺪه ﺷﺪم

از ﺗﻮام ای ﺷﻬﺮه ﻗﻤﺮ در ﻣﻦ و در ﺧﻮد ﺑﻨﮕﺮ

ﻛﺰ اﺛﺮ ﺧﻨﺪﻫٔ ﺗﻮ ﮔﻠﺸﻦ ﺧﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم

ﺑﺎش ﭼﻮ ﺷﻄﺮﻧﺞ روان ﺧﺎﻣﺶ و ﺧﻮد ﺟﻤﻠﻪ زﺑﺎن

ﻛﺰ رخ آن ﺷﺎه ﺟﻬﺎن ﻓﺮخ و ﻓﺮخ ﻧﺪه ﺷﺪم

م رده ب دم زﻧﺪه ﺷﺪم ﮔﺮﻳﻪ ب دم ﺧﻨﺪه ﺷﺪم

دوﻟﺖ ﻋﺸﻖ آﻣﺪ و ﻣﻦ دوﻟﺖ ﭘﺎﻳﻨﺪه ﺷﺪم

دﻳﺪﻫٔ ﺳﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ﺟﺎن دﻟﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا

زﻬﺮﻫٔ ﺷﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ز ﻫﺮﻫٔ ﺗﺎﺑﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺪﻳﻮاﻧﻪ ﻧﻪ ای ﻟﺎﻳﻖ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻪ اﻳ»

رﻓﺘﻢ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪم ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺴﺮﻣﺴﺖ ﻧﻪ ای رو ﻛﻪ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﻧﻪ اﻳ»

رﻓﺘﻢ و ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺷﺪم وز ﻃﺮب آﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﻛﺸﺘﻪ ﻧﻪ ای در ﻃﺮب آﻏﺸﺘﻪ ﻧﻪ اﻳ»

ﭘﻴﺶ رخ زﻧﺪه ک ﻧﺶ ﻛﺸﺘﻪ و اﻓﻜﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ زﻳﺮﻛﻜﻰ ﻣﺴﺖ ﺧﻴﺎﻟﻰ و ﺷﻜﻴ»

ﮔﻮل ﺷﺪم ﻫﻮل ﺷﺪم وز ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﺷﻤﻊ ﺷﺪی ﻗﺒﻠﻬٔ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻳ»

ﺟﻤﻊ ﻧﻴﻢ ﺷﻤﻊ ﻧﻴﻢ دود ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺸﻴﺨﻰ و ﺳﺮی ﭘﻴﺶ رو و راﻫﺒﺮﻳ»

ﺷﻴﺦ ﻧﻴﻢ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﻢ اﻣﺮ ﺗﻮ را ﺑﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺒﺎ ﺑﺎل و ﭘﺮی ﻣﻦ ﭘﺮ و ﺑﺎﻟﺖ ﻧﺪﻫﻤ»

در ﻫﻮس ﺑﺎل و ﭘﺮش ﺑﻰ ﭘﺮ و ﭘﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم

ﮔﻔﺖ ﻣﺮا دوﻟﺖ ﻧﻮ: «ﺮاه ﻣﺮو رﻧﺠﻪ ﻣﺸﻮ

زاﻧﮏ ﻣﻦ از ﻟﻄﻒ و ﻛﺮم ﺳﻮی ﺗﻮ آﻳﻨﺪه ﺷﺪﻣ»

ﮔﻔﺖ ﻣﺮا ﻋﺸﻖ ﻛﻬﻨ: «ﺎز ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﻨ»

ﮔﻔﺘﻤ: «ری ﻧﻜﻨﻢ ﺳﺎﻛﻦ و ﺑﺎﺷﻨﺪه ﺷﺪﻣ»

ﭼﺸﻤﻬٔ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﻮﻳﻰ ﺳﺎﻳﻪ ﮔﻪ ﺑﻴﺪ ﻣﻨﻢ

ﭼﻮﻧﮏ زدی ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﭘﺴﺖ و گ دازﻧﺪه ﺷﺪم

ﺗﺎﺑﺶ ﺟﺎن ﻳﺎﻓﺖ دﻟﻢ وا ﺷﺪ و ﺑﺸﻜﺎﻓﺖ دﻟﻢ

اﻃﻠﺲ ﻧﻮ ﺑﺎﻓﺖ دﻟﻢ دﺷﻤﻦ اﻳﻦ ژﻧﺪه ﺷﺪم

ﺻﻮرت ﺟﺎن وﻗﺖ ﺳﺤﺮ ﻟﺎف ﻫﻤﻰ زد ز ﺑﻄﺮ

ﺑﻨﺪه و ﺧﺮﺑﻨﺪه ب دم ﺷﺎه و ﺧﺪاوﻧﺪه ﺷﺪم

ش ﻛﺮ ﻛﻨﺪ ﻛﺎﻏﺬ ﺗﻮ از ﺷﻜﺮ ﺑﻰ ﺣﺪ ﺗﻮ

ﻛﻣﺪ او در ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ وی ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺷﺪم

ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﺧﺎک د ژم از ﻓﻠﮏ و ﭼﺮخ ﺑﻪ ﺧﻢ

ﻛﺰ ﻧﻈﺮ و ﮔﺮدش او ﻧﻮر ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﺷﺪم

ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﭼﺮخ ﻓﻠﮏ از ﻣَﻞ ک و م ﻟﮏ و ﻣﻠﮏ

ﻛﺰ ﻛﺮم و ﺑﺨﺸﺶ او روﺷﻦ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺷﺪم

ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﻋﺎرف ﺣﻖ ﻛﺰ ﻫﻤﻪ ﺑﺮدﻳﻢ ﺳﺒﻖ

ﺑﺮ زﺑﺮ ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻖ اﺧﺘﺮ رﺧﺸﻨﺪه ﺷﺪم

ز ﻫﺮه ﺑﺪم ﻣﺎه ﺷﺪم ﭼﺮخ دو ﺻﺪ ﺗﺎه ﺷﺪم

ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻮدم ز ﻛﻨﻮن ﻳﻮﺳﻒ زاﻳﻨﺪه ﺷﺪم

از ﺗﻮام ای ﺷﻬﺮه ﻗﻤﺮ در ﻣﻦ و در ﺧﻮد ﺑﻨﮕﺮ

ﻛﺰ اﺛﺮ ﺧﻨﺪﻫٔ ﺗﻮ ﮔﻠﺸﻦ ﺧﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم

ﺑﺎش ﭼﻮ ﺷﻄﺮﻧﺞ روان ﺧﺎﻣﺶ و ﺧﻮد ﺟﻤﻠﻪ زﺑﺎن

ﻛﺰ رخ آن ﺷﺎه ﺟﻬﺎن ﻓﺮخ و ﻓﺮخ ﻧﺪه ﺷﺪم